زنان ایران خواهان آزادی, برابری و لغو" تبعیض جنسیتی" هستند

توضیح: مقاله حاضر را به هلندی نوشته بودم و هدف از آن اطلاع رسانی از وضعیت زنان و بی حقوقی آنان در چمهوری اسلامی بودکه با استقبال خوبی برخوردار شد. بنابراین لازم 

دانستم به فارسی هم مقاله را انتشار دهم. خ 

جمهوری اسلامی با حاکم کردن قوانین قرون وسطائی"اسلامی" ابتداعی ترین حقوق انسانی زنان را سرکوب و جامعه زنان را کاملن دوقطبی کرده است. زنان اقلیتی از خانواده های" مافیا، رانتخوار" حکومتی و مدیران غارتگر" اسلامی" در چهار دهه اخیر به ثروتهای افسانه ای دست یافته و در کاخها و ویلاهای بسیار مجلل در بهترین مناطق شهرها، بویژه در شمال تهران زندگی می کنند. این گروه عمومن، تابعیت دوگانه یکی از کشورهای سرمایه داری غرب را دارند و فرزندانشان نیز دریکی از کشورهای غربی اقامت دائم دارند. اکثریت مطلق زنان، شامل خانواده های کارگران، کشاورزان، معلمان و سایر اقشار زحمتکش، تحت فشار هزینه های سرسام آور زندگی، مسکن و بیکاری و بعلاوه زیر تبعیض جنسیتی بسر می برند. هزاران کودک فقیر، طعمه ای بسیار آسان، برای باندهای مافیائی جنایتکار درآمده اند. آنها"کودکان کار" نمی توانند به مدرسه بروند، چون پولی برای مدرسه رفتن ندارند و مجبورند، کار کنند. افراد بی سرپناه به قبرها پناه می برند. بسیاری از زنان فقیر برای مراقبت و پرکردن شکم بچه هایشان، مجبور به تن فروشی می شوند.  

Iraanse vrouwen willen vrijheid, gelijkwaardigheid en de afschaffing van genderdiscriminatie!

De Islamitische Republiek Iran heeft door de shariawet (1) de belangrijkste rechten van vrouwen onderdrukt en de vrouwenmaatschappij volledig gepolariseerd. De vrouwen van de maffia-minderheidsfamilie,  plunderende "islamitische" managers, hebben de afgelopen vier decennia legendarische rijkdom bereikt en wonen in zeer luxueuze paleizen en villa's in de beste delen van de steden, vooral  in het noorden van Teheran.  Deze groep heeft over het algemeen een dubbele nationaliteit in een van de westerse kapitalistische landen, en hun kinderen wonen permanent in een van  de westerse landen. De overgrote meerderheid van de vrouwen, waaronder gezinnen van de arbeidersklasse, boeren, leraren en andere werkende klassen, gaat gebukt onder de druk van de torenhoge kosten voor levensonderhoud, huisvesting en werkloosheid. Daarnaast is er sprake van genderdiscriminatie. Ook leven duizenden kinderen in armoede en zijn een gemakkelijke prooi geworden voor criminele bendes. Ze kunnen niet naar school omdat er  geen geld voor is en ze moeten gaan werken. Daklozen zoeken hun toevlucht op begraafplaatsen. Vele  vrouwen worden uit armoede gedwongen zich te prostitueren om de  opvoeding van hun kinderen te kunnen betalen.