شکنجه تا دم مرگ, در احکام شرعی" جمهوری اسلامی": بخش چهارم

قسمت چهارم: شکنجه های روحی

جمهوری اسلامی تنها حکومتیست در جهان, که توانسته بنام تعزیرات حکومتی" اسلامی" برگرفته از روایات و احادیث اسلامی بجا مانده از احکام قرون وسطائی از قبیل" شلاق, قطع عضو,  تجاوز, هتک حرمت و  شکنجه های روحی و روانی"  را بصورت قانون درآورد. "شکنجه" را با نام" تعزیرات" لباس مقدس پوشانده و توسط ولایت فقیه, مراجع تقلید و روحانیت شیعه در داخل ایران اجرا و در محافل بین المللی توسط نمایندگانی با یقه های آخوندی و ته ریشهای آنکارد شده توجیه کند.

جمهوری اسلامی تعزیرات اسلامی را بمثابه اهرم" سرکوب اعتراضات مردمی و ایجاد رعب و وحشت عمومی" مورد استفاده قرارداده, تا فعالان کارگری, سیاسی و اجتماعی و عقیدتی را زیر شکنجه وادار به سکوت نماید و با تحمیل مصاحبه دیکته شده بر فعالان سیاسی, اجتماعی و عقیدتی آنانرا به تسلیم وادارد. هر چند غیر واقعی و ظالمانه بودن مصاحبه ها برای همگان آشکار شده است, با این وجود اثرات مخرب روانی آن بجا می ماند. نمونه های ظالمانه اخیر آنرا بر فعالان کارگری و مدنی از جمله نماینده کارگران هفت نپه " اسماعیل بخشی" و مدافع حقوق کارگران" سپیده قلیان " می توان  مشاهده کرد. سپیده قلیان  با انتشار ویدئوئی توطئه رژیم را  برملا ساخت.  در ویدئوی پخش شده, شدت فشار روحی و روانی را در سپیده قلیان بوضوح می توان دید, تا آنجا که وی با وجود خطرات جدی, با شهامت تمام دست به انتشار آن زد.

شکنجه تا دم مرگ, در احکام شرعی" جمهوری اسلامی": بخش سوم

 شکنجه تا دم مرگ در " احکام شرعی" جمهوری اسلامی

قسمت سوم: ادامه شکنجه های روحی

در بخش اول شکنجه های روحی به برخی از موارد اشاره شد و در ادامه میخواهم به قسمتهای دیگری نظر کنم.

7 – پروژه پرونده سازی :

پرونده سازی را می توان یکی از شیوه های شکنجه روحی دانست  که ظاهرا به آن توجه نشده است. جمهوری اسلامی سعی دارد با پرونده سازی واقعیتها را وارونه جلوه داده و با ایجاد جو بدبینی, ترس و وحشت از هر گونه فعالیت سیاسی و مدنی و فرهنگی و.. به توجیه " قضائی و شرعی" شکنجه و احکام زندان و اعدام بپردازد. پروژه پرونده سازی با تحریک احساسات و نگرانیهای روحی و روانی, مردم دچار سرخوردگی و در ادامه ایجاد شکاف بین نیروهای فعال وجامعه می شود. رژیم ریاکارانه برای پیشبرد اهداف خود از موضوعاتی همچون مسائل ضد اخلاقی, جاسوسی, ترور, اعتقادات مذهبی و... استفاده میکند که از حساسیتهای توده ای برخوردار هستند. در هرصورت, رژیم از طرح پرونده سازی دو هدف را پی میگیرد.

الف –  انحراف افکار عمومی از خواسته های واقعی و سرکوب  و جلوگیری از  رشد و سازمانیابی جنبش توده ای.

شکنجه تا دم مرگ, در احکام شرعی" جمهوری اسلامی": بخش دوم

 شکنجه تا دم مرگ در "احکام شرعی" جمهوری اسلامی

قسمت دوم: شکنجه های روحی

شکنجه های روحی ابعاد بسیار وسیعی دارد که در نگاه اول بعضی از آنها, در ظاهر در حد شکنحه بحساب نمی آیند ولی اگر در پروسه شکنجه قرار گیرند اثرات آنها ظاهر میشوند, بنا بر تعریفی که از شکنجه های روحی می شود کرد, میتوان چنین خلاصه نمود: " شکنجه هائی که باعث اختلالات عصبی شده و شخص را از تصمیمات آگاهانه دور و سلولهای عصبی مغز غیر ارادی تحریک و در جهت خواسته های محرک ( بازجو), هدایت میشوند." در بعضی موارد شکنجه های روحی الزاما  با شکنجه جسمی همراه نیست و تنها تصوری از ترس شکنجه جسمی در ذهن زندانی بوجود می آورند. اطلاعاتی که توام با تهدید و گاهن با دلسوزی ریاکارانه از طرف شکنجه گر به دیگر زندانی داده می شود, در صورت نزدیکی اطلاعات به واقعیت, پروسه بی اعتمادی شروع و زندانی در پذیرش اطلاعات ساخته و پرداخته بازجو دچار شک و تردید می شود در این حالت برای زندانی  دو راه قابل تجسم است, یا باید خود را برای شکنجه های جسمی آماده کند و یا در مقابل خواسته های شکنجه گر تسلیم شود. با شروع تائید اطلاعات, تلقین جای خود را در ذهن زندانی باز و در  صورت ادامه روند, پروسه یقین و اعتماد به بازجو, هموار می شود.

شکنجه تا دم مرگ , در احکام شرعی " جمهوری اسلامی" : بخش اول

 شکنجه تا دم مرگ در" احکام شرعی" جمهوری اسلامی

بخش اول : شکنجه های جسمی

شکنجه روحی و جسمی واقعیتیست بسیار دردناک و ضد انسانی, همچون طاعونی که ریشه در ساختار رژیمهای دیکتاتوری و توتالیتر بخصوص رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی دارد. حتا در دولتهائیکه که خود را ملزم به رعایت کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه می نامند, بطور سیستماتیک, شکنجه اعمال میشود. متن کنوانسیون, در دهم دسامبر 1984 , توسط مجمع عمومی سازمان ملل تنظیم و بدنبال تصویب آن در 26 ژوئن 1987 به مرحله اجرا درآمد. تاکنون 159 کشور به این کنواسیون پیوسته و جمهوری اسلامی از جمله کشورهائیست که در این کنوانسیون عضویت ندارد و این موضوع راه را برای قانونی کردن شکنجه, در لوای احکام فقه وشرعی از قبیل شلاق زدن , قطع عضو, سنگسار و... باز گذاشته است.

در بخش اول این نوشتار سعی کردم, شکنجه های جسمی را که خود درگیر بوده و یا شنیده ام شرح دهم, هر چند شکنجه های جسمی و روانی به موازات هم انجام و از هم تفکیک ناپذیرند, با اینحال برای درک عمق اثرات شکنجه در جسم وروان  سعی کردم بطور جداگانه مورد بررسی قرار دهم.