Genderdiscriminatie en rechtenloosheid van vrouwen in de Islamitische
Republiek!
Vrouwen werden wetteloos onder de islamitische regering en worden beschouwd
als tweederangs burgers. Nog steeds wordt het leven van Iraanse vrouwen beïnvloed door hun gezinspositie en de
nabijheid van de overheid. Daarom kan de positie van vrouwen in twee
categorieën worden verdeeld:
1) Een minderheid van vrouwen verbonden aan de kapitalistische klasse, de
welvarende laag en de religieuze vrouwen van de sharia aanhangers:
Deze groep vrouwen bezit ofwel kapitaal, of is verbonden met de kapitalistische klasse en de
welvarende lagen, of heeft hoge posities in staatsinstellingen. Naast het
gebruik van speciale overheidsfaciliteiten, hebben sommige vrouwen een dubbele nationaliteit
en soms ook miljoenen of miljarden dollars op buitenlandse bankrekeningen. De "islamitische Hijab" (2) wordt
beschouwd als het beste symbool voor het gedrag van gelovige vrouwen. Als
parlementariërs nemen ze deel aan de goedkeuring van anti-vrouwelijke
religieuze wetten en steunen de moraliteitspolitie "Gashte-e-Ershad” (3)
om de vrouwen in het openbaar te
onderdrukken. De vrouwelijke patrouilleofficieren controleren de Hijab van
vrouwen en meisjes in de openbare ruimte, rond de scholen en de universiteiten.
2.) De meerderheid van de vrouwen in de maatschappij worden onderdrukt door de Hijab en de genderdiscriminatie. Ze leven in armoede en dubbele onderdrukking door de Shariawet.
De positie van vrouwen in het gezin en de samenleving onder de islamitische
republiek Iran Vrouwenrechten in het
gezin volgens de Shariawet:
Tijdens het dictatoriale regime van sjah Mohammad Reza was de Shariawet van toepassing op
gezinsrelaties en genderdiscriminatie, evenals huwelijkswetten. Na de stichting
van de Islamitische republiek in 1979 is de Shariawet nog extremer uitgevoerd en
zijn vrouwenrechten volledig vernietigd. Hieronder verwijs ik naar een aantal regels.
1- De Islamitische Republiek legaliseerde de polygamie (veelwijverij) en de
concubine (bijvrouw), daarmee het concept van het gezin vernietigend.
2- Volgens de Sharia wordt een vrouw of de vrouwen eigendom van een man, dit
eigendomsrecht werd zo geïmplementeerd in het burgerlijk recht van Iran. Een
vrouw zou voor de man moeten werken als een slaaf. Als de vrouw de bevelen van
de man niet gehoorzaamde kon de man de vrouw(en) straffen en slaan.
3- De man heeft het recht om te beslissen waar zijn familie woont en de
vrouw moet dit accepteren. De vrouw moet gehoorzaam zijn, zorgen voor voedsel
voor de man en kinderen en voor de huishouding zorgen en zijn seksuele
behoeften bevredigen.
4- De vrouw mag het huis niet verlaten zonder toestemming van de man, zelfs
niet om haar familie te ontmoeten of om te reizen.
5- De vrouw heeft geen rechten om de scheiding aan te vragen maar de man
kan op elk moment van de vrouw scheiden. In uitzonderlijke omstandigheden kan de
vrouw een echtscheiding aanvragen op grond van het mandaat van de rechter. In
dat geval kan de vrouw alleen maar haar bruidsschat aanvragen.
6- De vrouw heeft geen economische onafhankelijkheid in de Sharia en haar
erfenis omvat een achtste van de landloze faciliteiten van de man. Als de man
meerdere vrouwen heeft, wordt dit deel verdeeld over alle vrouwen. De erfenis
van het meisje is ook de helft van de jongen.
7- Genderdiscriminatie is een van de belangrijkste principes van de Sharia.
Volgens de sharia moeten de jongens en meisjes in het gezin worden scheiden en de
vrijheden van de meisjes moeten verder worden beperkt en zij moeten een hoofddoek
dragen.
8- Volgens de Sharia mag alleen de man (vader) over de toekomst van meisjes beslissen. Om deze reden mag de man (vader) een man voor de dochter kiezen, zelfs als zij minderjarig is.
De Sharia-wetgeving bepaalt de grenzen van sociaal gedrag van vrouwen in de
Iraanse samenleving.
Die wordt uitgevoerd door overheidsinstellingen zoals de Islamitische religieuze politie en de sharia leefregel
"beveel het goede aan en verbied het verkeerde". Kenmerkend hiervoor
zijn:
1. De vrouwen worden gedwongen om de islamitische Hijab in acht te nemen op
de werkplekken en openbare plaatsen enzovoort.
2. Mannen ( jongens) en vrouwen (meisjes) moeten op werkplek, school,
universiteit, culturele en recreatieve centra gescheiden zijn en hun
communicatie wordt strikt verhinderd en verboden.
3. De bussen en openbaar vervoer zijn naar geslacht gescheiden,
zodat leden van het hetzelfde gezin niet bij elkaar mogen en kunnen zitten.
4. De vrouwen mogen niet voorin een taxi zitten, anders krijgt de
taxichauffeur een boete en de vrouw wordt gestraft.
5. Islamitische Ershad patrouille officieren hebben orders om de vrouwen
die zich niet aan de Hijab houden te arresteren en ze naar de gevangenis te brengen
van de Islamitische religieuze politie. Om de opdracht uit te voeren mogen ze
geweld gebruiken tot de dood van een vrouwelijke demonstrant er op volgt.
6. Universitaire klaslokalen en restaurants zijn verdeeld in een mannelijk en
een vrouwelijk gedeelte en meisjes moeten zich op elk moment bedekt kleden en
het hoofd bedekken.
7. Het is ook niet toegestaan voor mannelijke en vrouwelijke studenten om
met elkaar academische of vriendschapsrelaties te hebben. Universiteitsvoorzitters
bepalen de regels. Ze hebben de macht om
studenten, die tegen de regels protesteren van de universiteit te verwijderen
of door te verwijzen naar de politie. Het is te betreuren dat presidenten van
de universiteiten een dergelijke discriminatie op de universiteiten hebben laten
overheersen. Ze vernietigen daarmee de wetenschappelijke sfeer met
genderdiscriminatie. Zo brengen zij het karakter van het student zijn in gevaar.
8. Familieleden, vooral broers en zussen moeten altijd een
identiteitsbewijs meenemen om te bewijzen dat ze broer en zus zijn, anders
worden ze gearresteerd en ondervraagd.
9. De Islamitische Republiek heeft de loonongelijkheid tussen man en vrouw
gelegaliseerd.
10. Ondanks voldoende bewijs dat ze familie zijn, gebeurde het dat de meisjes
die bij hun broers waren, onder het voorwendsel van onvoldoende hijab gearresteerd
werden. Mahsa’jina’ Amini, was bij haar broer, werd gearresteerd door de zedenpolitie
van het wetshandhavingscommando en naar de gevangenis gebracht. Zij stierf in
de gevangenis door marteling en schedelbreuk. Na de dood van Mahsa kwamen
vrouwen in opstand tegen de islamitische hijab en genderdiscriminatie.
Iraanse vrouwen en meisjes leven in gevaarlijke- en vreselijke omstandigheden.
Vrouwen worden elke dag op straten, scholen en universiteiten dood geslagen en
worden psychologisch en fysiek gemarteld in de islamitische gevangenissen. De
Islamitische Republiek Iran bedreigt ook een aantal vluchtelingenfamilies die
in andere landen wonen. Deze bedreigingen hebben voor heel wat problemen gezorgd.
Waar gaat de anti-genderdiscriminatie en hijab beweging naartoe!
Anti-genderdiscriminatie - en de islamitische hijab beweging- heeft na de moord op Mahsa "Jina" Amini een nieuwe horizon in de strijd van vrouwenrechten
geopend. De democratische protestslogan voor vrouwen werd ‘vrouw-leven en vrijheid’ en
deze werd verwelkomd door de samenleving. De verspreiding van protesten naar de
arbeidersklasse en andere lagen in de
maatschappij leidde tot stakingen en tot
de radicalisering van de vrouwenbeweging. Er zijn signalen dat de samenleving zich
voorbereidt om zich van de patriarchale
cultuur en de shariawet af te scheiden. De meerderheid gelooft in de gelijkwaardigheid
van man en vrouw en het steunt de vrouwenbeweging.
Door de Hijab te verbranden, lieten vrouwen en meisjes de Islamitische
republiek zien dat ze de shariawet niet langer willen accepteren en ondanks het
risico van dood, arrestatie en martelling, zullen ze hun strijd voortzetten. De
Islamitische Republiek heeft maar twee opties:
1. 1. of het regime accepteert de eisen van de demonstranten
en moet de shariawet en de genderdiscriminatie annuleren
2. 2. of blijft doorgaan met moorden en onderdrukken van
jonge meisjes en jongens.
De massale
protesten onthulden de criminele en onmenselijke aard van de Islamitische
Republiek ten overstaan van de hele wereld. Ze leidden tot massale protesten
door Iraniërs in het buitenland, progressieve krachten en de goed geïnformeerde
en humanitaire mensen wereldwijd. Vrouwen,
vooral jonge vrouwelijke studenten, dagen de religieuze identiteit van de
Islamitische Republiek uit door de islamitische sluier in brand te steken. En -
door de beweging van vrijheid, gelijkheid en anti-genderdiscriminatie uit te
breiden- om de Islamitische Republiek omver te werpen.
D. Yousefi
1. De shariawet is een religieuze wet die regels
vastlegt voor spiritueel, mentaal en fysiek gedrag dat door moslims moet worde
gevolgd.
2. Hoofddoek die wordt gedragen door islamitische
vrouwen die hiermee gevolg geven aan het gebod om het hoofd en de boezem te
bedekken.
3. De zedenpolitie, betekent als de Gaste-e Ershad of
’begeleidingspatrouilles’, die taak heeft mensen aan te houden die de
conservatieve kledingvoorschriften van Iran overtreden om ”deugdzaamheid te
bevorderen en ondeugd te voorkomen”.
No comments:
Post a Comment